خیمه‌گاه اینبار در قم بود، مقتل طوس بود           جادۀ مشهد به قـم لبریز از فـانوس بود

نامه با خط برادر داشت در دستان خود           خواهری از دور می‌آمد ولی مأیوس بود

بر لب خشکـیدۀ قم ذکر یا معـصومه و           بر لب معصومه خانم ذکر یا قدّوس بود

بس که چشمش را به راهت دوخته، از راه قم           خاک مشهد بیشتر در حسرت پابوس بود

رود غـم های پـدر، دریای دوری رضا           بر فـراز نـاقـه‌ای انگـار اقـیـانـوس بود

زینب این بار آمده قبل از برادر جان دهد           این خودش متن زیارتنامۀ مخصوص بود

روضۀ دشت بـرادرهای از هم ریخـته           داغ سنگین بود، روضه روضۀ ناموس بود

در فراق هشتمین طاووس جنّت جان سپرد           آنکه در دستان خدّامش پر طاووس بود